به گزارش مشرق و به نقل از مهر، ورزش ایران در 18 ماه اخیر و پس از آغاز به کار رسمی وزارت ورزش و جوانان روزهای پرحاشیه و پرنوسانی را سپری کرد؛ ابتدا انتخاب وزیر و پس از آن دوران ریاست محمد عباسی در این وزارتخانه نو پا. روزهایی که با موفقیت‌های بزرگ و خبرهای دلهره آور همراه بود.
این موفقیت‌ها از افتخار آفرینی ورزشکاران کشورمان در المپیک و پارالمپیک 2012 لندن آغاز شد و تا صعود تیم ملی ایران به جام جهانی 2014 برزیل و موفقیت بزرگ والیبالیست‌ها در لیگ جهانی و بسکتبالیست‌ها با قهرمانی در آسیا ادامه داشت.
جشن‌های ملی و خوشحالی مردم از این موفقیت‌ها با روزهای شکوهمند حماسه سیاسی انتخابات ریاست جمهوری و انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور منتخب که شعار "تدبیر و امید" را به عنوان شعار اصلی انتخاباتی‌اش برگزیده بود، همراه شد.
دکتر حسن روحانی در یکی از برنامه‌های تبلیغاتی‌اش آنهم در رادیو ورزش با صراحت اعلام کرده بود، "هیچ وزیری را برای هیچ پستی انتخاب نخواهم کرد مگر اینکه مرتبط با آن صنف باشد. باید وقتی فردی برای یک صنفی انتخاب می‌شود اعضای آن صنف خوشحال باشند احساس غرور و افتخار کنند لذا بنده با مشورت گرفتن از بزرگان و صاحب‌نظران آن صنف، اعضا را انتخاب خواهم کرد." وی با این اظهار نظرش این امید را در جامعه ایران خصوصا ورزش بوجود آورد که قرار است مدیری از این صنف، یعنی فردی ورزشی سکاندار وزارت ورزش و جوانان شود.
در این خصوص کار گروه اجتماعی دولت تدبیر و امید با ریاست سیدرضا صالحی امیری، ابتدا مسعود سلطانی‌فر را انتخاب کرد. مهندسی که پیشینه مدیریتی‌اش بسیار به سابقه ورزشی‌اش می‌چربید اما نتوانست از مجلس رای اعتماد بگیرد تا در نهایت دکتر روحانی روز 26 مردادماه شخص سیدرضا صالحی امیری را به عنوان سرپرست وزارت ورزش و جوانان انتخاب کرد.
صالحی امیری به مدت 71 روز در وزارت ورزش و جوانان بود و تغییراتی را در بدنه مدیریتی این سازمان بوجود آورد که مهمترین آنها انتخاب جایگزین برای حمید سجادی معاون ورزش قهرمانی این وزارتخانه بود. در نهایت دومین سرپرست وزارت ورزش و جوانان دولت یازدهم هم روز پنجم آبان‌ماه نتوانست رای اعتماد بهارستان نشینان را جلب کند تا به دوران مدیریتش در جذاب‌ترین مقوله اجتماعی در کشور پایان داده شود.
حدود 24 ساعت بعد از رای نیاوردن صالحی امیری برای پست وزارت ورزش و جوانان، دکتر حسن روحانی گزینه سوم خود را برای این سمت معرفی کرد. محمد شريعتمداری؛ معاون اجرایی رئیس جمهور ایران و جانشین رئیس دولت یازدهم در شورای عالی ایرانیان، شورای عالی فضایی و شورای استاندارد و تحقیقات صنعتی.
بدون در نظر گرفتن سوابق ارزشمند محمد شريعتمداری در سمت‌های مختلف اجرایی جمهوری اسلامی ایران و اینکه او در دولت اول و دوم سیدمحمد خاتمی وزیر بازرگانی بوده است، انتخابش به عنوان سومین گزینه وزارت ورزش و جوانان مغایر با این صحبت حسن روحانی است که "هیچ وزیری را برای هیچ پستی انتخاب نخواهم کرد مگر اینکه مرتبط با آن صنف باشد".
یادمان نرود حسن روحانی روحانی وعده داده است در دولت تدبیر و امید هیچ کاری بدون مشورت با صاحب نظران انجام نخواهد شد و با بهره گیری از فکر نخبگان ایرانی کشور اداره خواهد شد. آیا در این شرایط که جامعه ایرانی به "تدبیر"های حسن روحانی و برنامه‌هایش برای رها شدن از مشکلات فعلی دل بسته‌اند، می‌توان امیدوار بود.
البته حق انتخاب وزیر آینده ورزش و جوانان که یکی از مهمترین مقوله‌های اجتماعی بوده، با رئیس جمهور است که می‌خواهد با کلید "تدبیر و امید" بخش‌های مختلف جامعه ایرانی را به سوی پیشرفت سوق دهد که البته شفاف سازی و انتخاب افراد مناسب برای پست‌های مختلف می‌تواند از ملزومات این پیشرفت باشد.
